A Garza Real (Ardea cinerea), ave impoñente e distintiva, é común avistar a estes exemplares europeos repousando nos nosos territorios, especialmente en áreas acuáticas, onde despregan a súa elegancia tanto en voo como á espreita de presas co seu característico e poderoso pico. A súa presenza é constante durante todo o ano e os censos invernais han aumentado, chegando mesmo a reproducirse en lugares como Ourense, con niños moi vistosos colocados no alto das árbores, similar ao observado coas cegoñas.

Esta especie representa un símbolo arraigado en diversas culturas e mitoloxías ao longo da historia. A relevancia simbólica da Garza Real transcende, sendo o xeroglífico «bennu» unha representación recoñecida desta ave. Os seus atributos físicos distintivos, como o pico longo e recto, a dobre pluma sobre a cabeza e o guecho de plumas no pescozo, foron reproducidos en numerosas representacións xeroglíficas, algunhas relacionadas coa vida cotiá e outras con connotacións sacras e solares. Esta ave foi obxecto de adoración en diversas culturas, aparecendo en pinturas de tumbas e viñetas de papiros funerarios, a miúdo asociada co sol e o renacemento.

Na mitoloxía exipcia, a Garza Real asumiu un papel significativo como símbolo solar e asociada á divindade. Representaba a alma do divos sol e foi venerada en Heliópolis, chegando a ser a lendario ave fénix na mitoloxía grega. O seu vínculo co sol e a súa asociación co ciclo de rexuvenecemento real, así como a súa relación coa inundación do Nilo, a asocia como un símbolo de renacemento e resurrección, vinculándoa tamén coa mitoloxía de Osiris.

Alén disto a Garza Real é vista como símbolo de vixilancia e prudencia, representando os dereitos de pesca. Este maxestoso paxaro, coa súa presenza en múltiples contextos históricos e mitolóxicos, transcendeu como un emblema que encarna a esencia da vida, o renacemento e a conexión co divino.

Fontes: